Marokko

Voor het eerst van mijn leven in Marokko (Ingrid voor de tweede keer) en ik ben verbaasd.

Verbaasd over de infrastructuur, de natuur maar bovenal over de vriendelijkheid van de Marokkanen en hun eten.

Infrastructuur :

Het is buiten de steden heel erg rustig op de weg en de wegen zijn in perfecte conditie. Zelfs de zandwegen zijn redelijk goed om te berijden. We hebben tijdens de duizenden kilometers geen ongeluk gezien. En de dorpen zijn schoon ook omdat er geen plastic tasjes meer zijn. Kunnen we wat van leren.

De natuur :

Er is een grote verscheidenheid aan natuur: bergen, oases en niet te vergeten de schoonheid van de woestijn. Wat wel opviel is dat er naast schapen, geiten en dromedarissen weinig andere dieren zijn. Dus weinig vogels.

Wel zijn er volop honden en katten. Honden zitten vaak solitair langs de weg en de katten zitten in en rond het huis en worden rijkelijk voorzien van restjes eten.

De Marokkaan

Ja ik weet dat in Nederland Marokkanen wel eens voor problemen zorgen maar dat mag je ze hier niet aanrekenen. Ze zijn aanspreekbaar en heel erg vriendelijk. We voelen ons hier heel veilig.

Als je op een leeg voetbalveld een bal laat rollen is het veld in een mum van tijd gevuld met sportieve kinderen.

Het eten :

En dan het heerlijke eten. Zelfs van een paar eitjes weten ze een heerlijke berber omelet te maken. En de smaak van dromedarisvlees was een heerlijke verrassing. En niet te vergeten de manderijnen op de marktjes.

Bij aankoop van lokale producten is heerlijk te onderhandelen en wat opvalt is dat er veel respect is voor elkaar.

Zin er dan geen negatieve kanten zult u zich afvragen.

Ja die zijn er vast wel, maar moelijk te vinden net als alcoholische drankjes.

En ja die wekker die de hele dag door afgaat mag mijn inziens wel wat zachter.

Conclusie : we are in love with Maroc

Verstuurd vanaf mijn iPhone